Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2008

Πώς θα αποξηράνετε λουλούδια


Πώς θα αποξηράνετε λουλούδια

Αυτή είναι μια ερώτηση που μας γίνεται αρκετά συχνά αυτή την εποχή του έτους, έτσι σκεφθήκαμε ότι θα ήταν καλό να αφιερώσουμε μια σελίδα από το site μας πάνω σ' αυτό το θέμα. Βέβαια στην πορεία θα υπάρξουν πολλά αφιερώματα σχετικά με τα αποξηραμένα λουλούδια ώστε οι φίλοι αυτού του ιδιαίτερου ανθοκομικού αντικειμένου να βρουν ενδιαφέρουσες οδηγίες και πληροφορίες. Πρώτα από όλα είναι καλό να γνωρίζετε ότι δεν είναι δυνατό να αποξηρανθούν όλων των ειδών τα λουλούδια. Μερικά λουλούδια περιέχουν τόσο πολλή υγρασία και ακόμα και αν τα αποξηράνουμε σε άμμο αποξήρανσης δεν θα έχουμε αποτέλεσμα.

Ας δούμε λοιπόν μαζί μερικούς διαφορετικούς τρόπους αποξήρανσης λουλουδιών:


ΑΠΟΞΗΡΑΝΣΗ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ. Όπως ακριβώς ακούγεται αφήνουμε τον αέρα να στεγνώσει τα λουλούδια και τα κλαδιά. Τα λουλούδια είναι καλό να συλλέγονται όταν είναι σε πλήρη άνθηση, να τους αφαιρούνται τα φύλλα, να δένονται σε ματσάκια με ελαστικές ταινίες (αυτό γίνεται γιατί τα κλαδιά ζαρώνουν) και να κρεμιούνται με τα λουλούδια προς τα κάτω για να ξεραθούν με τη βοήθεια του αέρα. Το μέρος που θα τα κρεμάσουμε πρέπει να είναι χωρίς υγρασία, με καλό αερισμό μακριά από τον ήλιο.

ΑΠΟΞΗΡΑΝΣΗ ΜΕ ΑΠΟΞΗΡΑΝΤΙΚΟ ΒΟΗΘΗΜΑ. Πιθανόν να έχετε ακούσει για την ειδική αποξηραντική άμμο (κόκκοι χαλαζία) που υπάρχει στο εμπόριο σε ειδικά καταστήματα φυσικά. Ωστόσο αν δυσκολεύεστε να βρείτε αυτό το προϊόν έχουμε να σας προτείνουμε κάποιες εναλλακτικές λύσεις. Δοκιμάστε να χρησιμοποιήσετε στεγνή και καθαρή άμμο. Μια καλή άμμος για γάτες θα είχε καλά αποτελέσματα. Επίσης μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα μείγμα από καλαμποκάλευρο και βόρακα προσθέτοντας λίγο αλάτι. Συνήθως μ' αυτόν τον τρόπο αποξηραίνουμε μόνο τα κεφάλια των λουλουδιών γιατί διαφορετικά θα χρειαζόμαστε πολύ μεγάλο δοχείο για να αποξηράνουμε και τα κλαδιά ταυτόχρονα. Συνήθως χρησιμοποιούμε ένα αεροστεγές δοχείο. Τοποθετούμε τα κεφάλια των λουλουδιών μέσα στο στεγνωτικό μείγμα με την καλή τους όψη προς τα πάνω και τα καλύπτουμε πολύ προσεκτικά με μια στρώση στεγνωτικού μείγματος. Το δοχείο πρέπει να παραμείνει σφραγισμένο όσο διαρκεί η διαδικασία αποξήρανσης. Μετά από 4-14 μέρες ανάλογα με το πάχος των λουλουδιών τα λουλούδια θα αποξηρανθούν. Είναι καλό να δοκιμάσετε να αποξηράνετε λουλούδια μ' αυτόν τον τρόπο. Μπορείτε να έχετε ικανοποιητικά αποτελέσματα με διάφορους τύπους λουλουδιών.

ΑΠΟΞΗΡΑΝΣΗ ΜΕ ΨΥΞΗ. Γι' αυτή τη μέθοδο χρειαζόμαστε ένα μηχάνημα αποξήρανσης με ψύξη. Συνήθως μόνο οι μεγάλες εταιρείες διαθέτουν τέτοιο εξοπλισμό εξ αιτίας του υψηλού του κόστους. Βέβαια μ' αυτή τη μέθοδο μπορούμε να αποξηράνουμε πάρα πολλά λουλούδια που δεν αποξηραίνονται με κανένα άλλο τρόπο όπως επίσης φρούτα και λαχανικά.

ΑΠΟΞΗΡΑΝΣΗ ΜΕ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΑ.Συντηρήστε λουλούδια και πρασινάδες σε ένα μείγμα από γλυκερίνη(1/3) και νερό (2/3). Ο Ευκάλυπτος, το κέδρο, η βελανιδιά, και άλλες αειθαλείς πρασινάδες συντηρούνται μ' αυτόν τον τρόπο. Τα φρεσκοκομμένα κλαδιά τοποθετούνται σε συντηρητικό διάλυμα μέχρι το φύλλωμα να απορροφήσει το διάλυμα και να αντικατασταθεί το νερό με γλυκερίνη, ώστε τα κλαδιά να παραμείνουν εύκαμπτα. Οι πρασινάδες θα πάρουν ένα μπρούτζινο χρώμα. Γι' αυτό όταν τα υλικά αποξηραίνονται για εμπορικούς σκοπούς προστίθεται βαφή στο μείγμα γλυκερίνης.

Θα σας συνιστούσα να ασχοληθείτε περισσότερο με την αποξήρανση με αέρα αν είστε ερασιτέχνες γιατί είναι η πιο εύκολη και η λιγότερο δαπανηρή.

Μερικά από τα πιο συνηθισμένα λουλούδια που μπορούν να αποξηρανθούν με τον αέρα:

Αχιλλέα, συλλέξτε το σε πλήρη άνθιση.
Δελφίνιο, συλλέξτε το λίγο πριν την πλήρη άνθιση.
Εχίνοπας, συλλέξτε το όταν τα κεφάλια από τα λουλούδια έχουν αποκτήσει το επιθυμητό χρώμα και όχι νωρίτερα.
Λιάτρις, συλλέξτε το λίγο πριν την πλήρη άνθιση.
Λεβάντα, συλλέξτε το όταν τα κεφάλια από τα λουλούδια έχουν αποκτήσει το επιθυμητό χρώμα.
Αγρωστώδη, συλλέξτε τα λίγο πριν την πλήρη άνθιση.
Ορτανσία. Τα λουλούδια της Ορτανσίας πρέπει να ωριμάσουν πάνω στο φυτό. Χρειάζονται περίπου 6 εβδομάδες ή και περισσότερο. Όταν νομίζετε ότι τα λουλούδια είναι έτοιμα δοκιμάστε μερικά δείγματα για να σιγουρευτείτε. Κατά τη διάρκεια της νύχτας μπορείτε να διαπιστώσετε αν τα δείγματα έχουν αποξηρανθεί καλά. Αν ζαρώσουν σημαίνει ότι τα κόψαμε πολύ νωρίς και θα πρέπει να περιμένουμε λίγες μέρες ακόμη.

Γενικός κανόνας για την σωστή περίοδο συλλογής λουλουδιών:Όταν το λουλούδι έχει ένα ασυνήθιστα παχύ στέλεχος σε συνδυασμό με το κεφάλι του άνθους, τα άνθη μπορεί να αναπτυχθούν κατά τη διάρκεια της πρώτης μέρας αποξήρανσης. Τα αγρωστώδη λουλούδια πρέπει να συλλέγονται πριν να φτάσουν σε πλήρη άνθηση, διαφορετικά θα ανθίσουν υπερβολικά και δεν θα έχουν αισθητική αξία.

Τα λουλούδια στην Ελληνική Μυθολογία

Ανεμώνη-Ανεμολούλουδο

Το όνομα του λουλουδιού συνδέεται με τον αρχαίο ερωτικό μύθο του Άδωνι και της Αφροδίτης. Ο μύθος είναι πολύ γνωστός. Ενέπνευσε μάλιστα και μεγάλους ποιητές όπως ο Οβίδιος και αρκετά αργότερα ο Σαίξπηρ να γράψουν ύμνους σ' αυτόν τον έρωτα. Εμείς θα αναφερθούμε στο σημείο εκείνο του μύθου που έχει σχέση με το λουλούδι. Σύμφωνα με το μύθο λοιπόν ο Άδωνις βγήκε για κυνήγι στο δάσος. Εκεί όμως τον παραφύλαγε ο θεός Άρης ο προηγούμενος εραστής της Αφροδίτης που ζήλευε τον Άδωνι αφού η Αφροδίτη τον παράτησε για τα μάτια του ωραίου νέου. Ο Άρης μεταμορφώθηκε σε άγριο κάπρο, επιτέθηκε στον Άδωνι και τον πλήγωσε θανάσιμα.
Η Αφροδίτη άκουσε τα βογκητά του Άδωνι και έσπευσε να τον βρει. Όμως ήταν πια αργά. Απαρηγόρητη η Αφροδίτη πήρε στην αγκαλιά της το άψυχο σώμα του αγαπημένου της και όπως λέγεται ράντισε με νέκταρ την πληγή. Και από το μείγμα που έκαναν το νέκταρ με το αίμα ξεπήδησε ένα όμορφο λουλούδι. Μόνο που η ζωή αυτού του λουλουδιού κρατάει λίγο. Όταν ο άνεμος φυσάει κάνει τα μπουμπούκια του φυτού να ανθίσουν και ύστερα ένα άλλο ανεμοφύσημα παρασέρνει τα πέταλα μακριά. Έτσι το λουλούδι αυτό ονομάστηκε ανεμώνη ή ανεμολούλουδο επειδή ο άνεμος βοηθάει την ανθοφορία του αλλά και την παρακμή του.

Άδωνις- Αγριοπαπαρούνα.

Θα ήταν παράληψη αν δεν αναφέραμε ότι υπάρχει και λουλούδι με το όνομα Άδωνις το οποίο μάλιστα έχει και φαρμακευτικές ιδιότητες.
Είναι πάντως προφανές ότι το λουλούδι που αναφέρει ο μύθος είναι η γνωστή σε όλους μας παπαρούνα των λιβαδιών με το υπέροχο κόκκινο χρώμα (Το αίμα του Άδωνι).

Ίρις-Ίριδα


Αυτή η πληροφορία δεν είναι ακριβώς ένας μύθος αλλά την παραθέτουμε γιατί έχει συμβολικό περιεχόμενο. Το λουλούδι Ίρις πήρε το όνομα του από την αρχαία θεά Ίριδα, την θεά του ουράνιου τόξου. Η Ίρις ήταν επίσης και αγγελιοφόρος των θεών κυρίως του Δία και της Ήρας. Μετέφερε μηνύματα από το "μάτι του ουρανού" στη γη με την καμπύλη του ουράνιου τόξου. Η λέξη ίρις σημαίνει "μάτι του ουρανού". Ήταν το όνομα πού δόθηκε στη θεά , στο λουλούδι και στην κόρη των ματιών μας. Αυτό σημαίνει ότι καθένας από μας κουβαλάει μαζί του ένα κομμάτι ουρανού.


Υάκινθος-Υάκινθος Ζουμπούλι

Ο Υάκινθος ήταν ένας όμορφος νέος από τη Σπάρτη. Ο Υάκινθος ήταν σύντροφος του Απόλλωνα, θεού του ήλιου και του Ζέφυρου, θεού του ανέμου. Οι δύο θεοί συναγωνίζονταν ποιος θα κερδίσει την εύνοια του όμορφου νέου. Μια μέρα καθώς ο Απόλλωνας μάθαινε στο Υάκινθο δισκοβολία, του ξέφυγε ο δίσκος και χτύπησε τον άτυχο νέο σκοτώνοντάς τον. Από το αίμα του του νέου ο Απόλλωνας έπλασε ένα λουλούδι που στο άνθισμά του κάθε του πέταλο έμοιαζε να έχει γραφτεί μια θρηνητική κραυγή ("ΑΙ" δηλαδή γοή στην αρχαιοελληνική γλώσσα). Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, ο Ζέφυρος ζηλεύοντας επειδή ο νεαρός προτιμούσε την παρέα του Απόλλωνα φύσηξε πάνω στο δίσκο κατευθύνοντας τον να χτυπήσει τον Υάκινθο.
Η αλήθεια είναι πως ο υάκινθος του μύθου δεν ήταν πιθανά το γνωστό μας σήμερα λουλούδι, γατί το είδος δεν είναι ενδημικό της Ελλάδας. Στην πραγματικότητα, ο μύθος μπορεί να μην είναι καν η σωστή πηγή της λέξης "υάκινθος". Ίχνη της λέξης συναντιόνται στην βαθιά αρχαιότητα σε μια μη Ελληνική διάλεκτο που ομιλούνταν πριν από 4000 περίπου χρόνια, την "θρακοπελασγιακή".

Νάρκισσος-Νάρκισσος Μανουσάκι

Ίσως ο πιο κατάλληλος τρόπος να αποδώσει κανείς την ομορφιά του λουλουδιού νάρκισσος είναι αυτός ο αρχαιοελληνικός μύθος. Ο Νάρκισσος ήταν ένας εξαιρετικά όμορφος νέος. Η μητέρα του, του είχε πει ότι θα παραμείνει έτσι σ΄ όλη του τη ζωή αν δεν δίνει σημασία στην ομορφιά του. Ο Νάρκισσος αποφάσισε να δει την αντανάκλασή του στα νερά μιας πηγής. Γοητεύτηκε τόσο από την ομορφιά του πού έμεινε εκεί ακίνητος θαυμάζοντας τον εαυτό του μέχρι που μαράζωσε και πέθανε στις όχθες της πηγής. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, νόμισε πως η αντανάκλαση του ήταν η νύμφη που έμενε εκεί. Πήδησε στο νερό για να την πιάσει και πνίγηκε. Το λουλούδι νάρκισσος υποτίθεται ότι φύτρωσε σε εκείνο το σημείο.

Κρόκος-Ζαφορά


Ο Κρόκος ήταν φίλος του θεού Ερμή. Μια μέρα και ενώ οι δύο φίλοι έπαιζαν, ο Ερμής χτύπησε κατά λάθος τον Κρόκο στο κεφάλι και τον σκότωσε. Στον τόπο του συμβάντος φύτρωσε ένα λουλούδι. Τρεις σταγόνες από το αίμα του άτυχου νέου που έπεσαν στο κέντρο του λουλουδιού έδωσαν τα στίγματα του φυτού που από τότε πήρε το όνομα κρόκος. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή ο Κρόκος ήταν ένας νεαρός, που εξαιτίας ενός άτυχου έρωτα για τη Νύμφη Σμίλακα μεταμορφώθηκε στο ομώνυμο φυτό. Ταυτόχρονα η Σμίλαξ έγινε το ομώνυμο αναρριχητικό φυτό(Σμίλαξ Ασπίρα-Ουρβιά).

Δάφνη-Δάφνη του Απόλλωνα

Η Δάφνη ήταν μια νεαρή όμορφη νύμφη, κόρη του ποτάμιου θεού Πηνειού. Ήταν κυνηγός και είχε αφιερώσει τη ζωή της στην Άρτεμη τη θεά του κυνηγιού. Όπως η θεά έτσι και αυτή αρνιόταν να παντρευτεί. Την περιτριγύριζαν πολλοί θαυμαστές αλλά αυτή τους απέρριπτε όλους, ακόμα και τον ισχυρό γιο του Δία τον Απόλλωνα. Ο Απόλλωνας ερωτεύθηκε την Δάφνη και όταν αυτή αρνήθηκε τις προτάσεις του την κυνήγησε ανάμεσα στα δέντρα. Η Δάφνη φοβήθηκε και προσευχήθηκε στον πατέρα της να την βοηθήσει. Τότε λοιπόν ο πατέρας της της είπε ότι θα την προστάτευε μεταμορφώνοντάς την σε δέντρο που θα ρίζωνε στην όχθη του ποταμού του, (την γνωστή μας δάφνη).
Όταν ο Απόλλωνας ήρθε ψάχνοντας τη Δάφνη, ο πατέρας της του είπε ότι μεταμορφώθηκε σε δέντρο. Ο Απόλλωνας τότε έκοψε μερικά κλαδιά και έπλεξε ένα στεφάνι σε ανάμνηση της ομορφιάς της και του έρωτά του για αυτήν. Ο Απόλλωνας έκανε τη δάφνη ιερό του φυτό. Καθιέρωσε την απονομή δάφνινου στεφανιού στους πρωταθλητές και σε σε όσους υπερείχαν σε διάφορα επίπεδα. Στους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες όλοι οι νικητές στεφανώνονταν με δάφνινο στεφάνι.

Τριαντάφυλλο-Ρόδο

Υπάρχουν πολλές ιστορίες για το τριαντάφυλλο. Στην Ελληνική μυθολογία το τριαντάφυλλο δημιουργήθηκε από την θεά των λουλουδιών και της βλάστησης την Χλωρίδα. Αυτή μια μέρα βρήκε το άψυχο σώμα μιας νύμφης στο δάσος και το μεταμόρφωσε σε λουλούδι. Κάλεσε τότε την Αφροδίτη τη θεά της αγάπης και το Διόνυσο το θεό του κρασιού. Η Αφροδίτη χάρισε στο λουλούδι ομορφιά και ο Διόνυσος πρόσθεσε νέκταρ για να του δώσει γλυκιά ευωδιά. Ο Ζέφυρος ο θεός του ανέμου φύσηξε μακριά τα σύννεφα και έτσι ο Απόλλωνας ο θεός του Ήλιου μπόρεσε να λάμψει και να κάνει το λουλούδι να ανθίσει. Έτσι το τριαντάφυλλο δημιουργήθηκε και στέφθηκε "Βασιλιάς των λουλουδιών".


Άστερ-Αστράκι

Λέγεται ότι αυτό το είδος λουλουδιού ξεκίνησε να φυτρώνει από τα δάκρυα της Αστερέας της θεάς του έναστρου ουρανού, όταν αυτή έκλαιγε επειδή δεν έβλεπε καθόλου άστρα όταν κοίταζε κάτω στη γή.



Παιώνια-Φυτό της θεραπείας.

Πιστεύεται ότι η παιώνια πήρε το όνομα της από τον Παίωνα ή Παιάνα που φαίνεται ότι ήταν μια θεότητα της θεραπείας αφού είχε θεραπεύσει τον Άδη και τον Άρη από τραύματα. Ο μύθος που έχει σχέση με το λουλούδι λέει πως ο Παίων ήταν μαθητής του Ασκληπιού, του θεού της υγείας και της ιατρικής. Κάποτε, η Λητώ (μητέρα του Απόλλωνα και θεά της γονιμότητας), του δίδαξε πως να αποκτήσει μια μαγική ρίζα που φύτρωνε στον Όλυμπο η οποία απάλυνε τον πόνο των γυναικών κατά τον τοκετό. Ο Ασκληπιός ζήλεψε και αποπειράθηκε να σκοτώσει το μαθητή του.
Ο Δίας έσωσε τον Παίωνα από την οργή του Ασκληπιού μεταμορφώνοντάς τον στο λουλούδι της παιώνιας. Πάντως οι σπόροι της παιώνιας χρησιμοποιούνταν για τις έγκυες γυναίκες στην αρχαιότητα.

Ελλέβορος-Το ρόδο των Χριστουγέννων.

Στην ελληνική μυθολογία ο Μελάμπους ο μεγάλος μάντης και θεραπευτής χρησιμοποίησε αυτό το φυτό σαν βότανο για να θεραπεύσει την τρέλα των θυγατέρων του βασιλιά του Άργους Πρόετου, όπως και άλλων γυναικών, που είχαν χάσει τα μυαλά τους και περιπλανιόνταν σκορπισμένες ανάμεσα στα βουνά και στην έρημο της Τύρινθας νομίζοντας ότι είναι αγελάδες. Ο Μελάμπους και ο αδερφός του ο Βίας κέρδισαν μια περιουσία (τα δύο τρίτα από το βασίλειο του βασιλιά Πρόετου) αφού παντρεύτηκαν τις θεραπευμένες πριγκίπισσες.

Αχιλλέα-Χιλιολούλουδο


Πήρε το όνομά της από τον ομηρικό ήρωα Αχιλλέα, ο οποίος όπως λέγεται έδινε αυτό το φυτό στους στρατιώτες του, τους θρυλικούς Μυρμιδόνες για να τους βοηθήσει να σταματήσουν το αίμα που έτρεχε από τις πληγές τους κατά τη διάρκεια του Τρωικού πολέμου. Νεότερες δοκιμές στο φυτό απέδειξαν ότι περιέχει χημικά συστατικά που το κάνουν χρήσιμο ως αιμοστατικό.



Αγαύη-Αμάραντος, Αθάνατος.

Η λέξη αγαύη σημαίνει θαυμαστή ή ευγενικής καταγωγής. Το φυτό της Αγαύης ήρθε στην Ελλάδα από το Μεξικό. Ωστόσο το όνομά του είναι ελληνικό και πιθανώς του αποδόθηκε επειδή η Ελληνίδα Αγαύη για την οποία θα μιλήσουμε παρακάτω ήταν και μια από τις δευτερεύουσες θεές του φεγγαριού, και αυτό σήμαινε πως ότι ήταν μια όψη της αρχαίας Μητέρας γης της Μεσογείου που θυμίζει το έδαφος του Jalisco του Μεξικό. Η Αγαύη ήταν κόρη του βασιλιά της Θήβας Κάδμου και αδερφή της Σεμέλης της μητέρας του Διόνυσου. Όταν η Σεμέλη κεραυνοβολήθηκε από τον Δία τον εραστή της, η Αγαύη διέδωσε πως ο Δίας τιμώρησε την αδερφή της γιατί τον συκοφάντησε.
Αργότερα ο Διόνυσος εκδικήθηκε για την μητέρα του και επέβαλε βαριά τιμωρία στην Αγαύη. Όταν ο Διόνυσος επέστρεψε στη Θήβα, όπου βασίλευε τότε ο Πενθέας ο γιος της Αγαύης, διέταξε όλες τις γυναίκες της πόλης να να πάνε στο βουνό Κιθαιρώνα, για να τελέσουν τα μυστήριά του. Ο Πενθέας που δεν συμφωνούσε με την εισαγωγή της λατρείας, προσπάθησε να κατασκοπεύσει τις Βάκχες. Η μητέρα του τον αντιλήφθηκε, τον πήρε για άγριο ζώο και μέσα στην μανία της τον κατασπάραξε διαμελίζοντάς τον.

Αλθαία-Δεντρομολόχα

Ο μύθος που ακολουθεί δεν έχει καμιά σύνδεση με το φυτό Αλθαία εκτός του ονόματος. Η Αλθαία ήταν γυναίκα του Οινέα, του βασιλιά της Καλυδώνας και μητέρα της Δηιάνειρας και του Μελέαγρου. Όταν ο γιος της έγινε εφτά ημερών, οι Μοίρες οι θεές του πεπρωμένου, ήρθαν την βρήκαν και της είπαν πως το παιδί της θα πέθαινε, αν ο δαυλός που έκαιγε τότε επάνω στην εστία καιγόταν ολόκληρος. Αμέσως η Αλθαία πήρε το δαυλό, τον έσβησε και τον έκρυψε μέσα σε μια κασέλα. Ο Μελέαγρος μεγάλωσε και έγινε διάσημος ήρωας. Στη διάρκεια όμως του κυνηγιού του κάπρου της Καλυδώνας Ο Μελέαγρος σκότωσε κατά τύχη τους θείους του τα αδέρφια της Αλθαίας. Εκείνη γεμάτη οργή έριξε τότε στη φωτιά το δαυλό, από τον οποίο κρεμόταν η ζωή του γιου της. Ο Μελέαγρος πέθανε αμέσως. Η Αλθαία από απελπισία κρεμάστηκε.

Έλατο-Ελάτι.

Στις μέρες μας το γνωρίζουμε σαν το ιδανικότερο χριστουγεννιάτικο δέντρο. Τι αναφέρουν όμως οι αρχαίοι ελληνικοί μύθοι για το έλατο;
Το έλατο ονομαζόταν από τους αρχαίους Έλληνες Πίτυς όπως και το πεύκο, και ήταν το ιερό δέντρο του θεού Πάνα. Αυτός είχε κάποτε ερωτευθεί την νύμφη Πίτυ που άρεσε και στον Βοριά. Η Πίτυς προτίμησε τον Πάνα που έκανε λιγότερο θόρυβο, κι ο Βοριάς για να την εκδικηθεί την φύσηξε και την γκρέμισε κάτω από ένα βράχο. Εκεί την βρήκε ξεψυχισμένη ο Πάνας και την μεταμόρφωσε στο ιερό του δέντρο έλατο. Από τότε η νύμφη έκλαιγε κάθε φορά που φυσούσε ο βοριάς και τα δάκρυά της είναι οι σταγόνες ρετσινιού που στάζουν κάθε φθινόπωρο από τα κουκουνάρια του έλατου.

Κυπαρίσσι-Κυπάρισσος


Σύμφωνα με τη μυθική παράδοση ο Κυπάρισσος ήταν ένας όμορφος νέος από την Κέα, γιος του Τήλεφου και εγγονός του Ηρακλή. Ήταν αγαπημένος του Απόλλωνα αλλά και του Ζέφυρου. Αγαπημένο του σύντροφο είχε ένα εξημερωμένο ιερό ελάφι. Αλλά κάποια καλοκαιρινή μέρα ενώ το ελάφι κοιμόταν ξαπλωμένο στον ίσκιο, ο Κυπάρισσος το σκότωσε από απροσεξία με ένα ακόντιο. Ο νέος γεμάτος απελπισία, θέλησε να πεθάνει. Ζήτησε από τον ουρανό τη χάρη να κυλούν τα δάκρυα του αιώνια. Οι θεοί τον μετέτρεψαν σε κυπαρίσσι, το δέντρο της θλίψης. Από τότε το κυπαρίσσι θεωρείται σαν πένθιμο δέντρο και φυτεύεται μέχρι σήμερα στα νεκροταφεία.

Κενταύρια-Χειρωνιάς


Λέγεται ότι αυτό το είδος λουλουδιού πήρε το όνομα του από τον σοφό Κένταυρο Χείρωνα, δάσκαλο του Ασκληπιού του Αχιλλέα του Ιάσονα αλλά και του Απόλλωνα. Στην τιτανομαχία ο Χείρωνας ήταν με το μέρος του Ηρακλής στη μάχη του εναντίον των κενταύρων. Ο Ηρακλής όμως τον πλήγωσε κατά λάθος στο πόδι με ένα βέλος ποτισμένο στο δηλητήριο της Λερναίας Ύδρας. Ο Χείρωνας τότε χρησιμοποίησε το φυτό της κενταύριας σαν βότανο για να γιατρέψει την πληγή του.


Ορχιδέα- Όρχις, σαλέπι, σερνικοβότανο.

Στην ελληνική μυθολογία, ο Όρχις ήταν γιος μιας νύμφης και ενός σάτυρου. Κατά την διάρκεια των εορτών προς τιμή του Βάκχου, διέπραξε ιεροσυλία, επιχειρώντας να βιάσει μια ιέρεια. Η τιμωρία του ήταν να κατασπαραχθεί από άγρια θηρία και να μεταμορφωθεί σε ένα αδύνατο και σεμνό φυτό.
Ο Θέοφραστος ήταν ο πρώτος από τους αρχαίους συγγραφείς που αναφέρθηκε στις ορχιδέες. Ήταν αυτός που τους έδωσε την ονομασία Όρχις επιστημονικά, ορμώμενος από τον μύθο του Όρχι και αντανακλώντας την ομοιότητά της διπλοκόνδυλης ρίζας τους με τα ανδρικά γεννητικά όργανα, αυτά που ήταν αιτία της περιπέτειας του γέρου Όρχι. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι μπορούσαν να ελέγξουν το φύλο των αγέννητων παιδιών τους τρώγοντας κονδύλους ορχιδέας. Αν ο πατέρας έτρωγε μεγάλους νεαρούς κονδύλους το παιδί θα ήταν αρσενικό, αν η μητέρα έτρωγε μικρούς κονδύλους το παιδί θα γεννιόταν θηλυκό.

Αμυγδαλιά-Μυγδαλιά

Η ελληνική μυθολογία μας μιλά για μια όμορφη πριγκίπισσα που ονομαζόταν Φυλλίς, και που ήταν θυγατέρα ενός βασιλιά της Θράκης. Αυτή ερωτεύτηκε τον γιο του Θησέα τον Δημοφώντα. Ο νέος αυτός βρέθηκε στα μέρη της καθώς επέστρεφε με το καράβι του από την Τροία και ο βασιλιάς του έδωσε ένα μέρος του βασιλείου του και την θυγατέρα του για γυναίκα.
Μετά από κάποιο διάστημα ο Δημοφών νοστάλγησε την πατρίδα του την Αθήνα τόσο πολύ που ζήτησε να πάει εκεί για λίγο διάστημα. Η Φυλλίς συμφώνησε αφού της υποσχέθηκε ότι θα γύριζε πίσω σύντομα και έτσι εκείνος μπήκε στο καράβι του και απέπλευσε. Η Φυλλίς έμεινε εγκαταλειμμένη περιμένοντας τον εκλεκτό της καρδιάς της, στον τόπο της τελετής του γάμου της. Η Φυλλίς περίμενε για χρόνια την επιστροφή του, αλλά τελικά πέθανε από μαρασμό. Οι θεοί, από οίκτο, μεταμόρφωσαν την Φυλλίδα σε δέντρο, σε αμυγδαλιά, η οποία έγινε σύμβολο της ελπίδας. Όταν ο περιπλανώμενος, γεμάτος τύψεις, Δημοφών επέστρεψε, βρήκε τη Φυλλίδα σαν ένα γυμνό δέντρο χωρίς φύλλα και άνθη. Απελπισμένος αγκάλιασε το δέντρο, το οποίο ξαφνικά πλημμύρισε από λουλούδια, δείχνοντας ότι η αγάπη δεν μπορεί να νικηθεί από το θάνατο.

Γιασεμι....!




Προέλευση και περιγραφή
Μόνο που ακούμε το όνομά του το μυαλό μας πάει στο γλυκό άρωμά του τα ζεστά καλοκαιρινά απογεύματα.
Προέρχεται από την Κίνα και κάποιες από τις ποικιλίες του ταξίδεψαν σε εμάς από τις Αραβικές χώρες για να μας δώσουν μία γεύση από τις χίλιες και μία νύχτες. Αν και ήρθε από τόσο μακριά έχει γίνει ένα από τα πιο συνηθισμένα φυτά των ελληνικών κήπων αλλά και απαραίτητο συμπλήρωμα στα μπαλκόνια μας.
Το φύλλωμά του που είναι σκούρο πράσινο καλύπτει τους φράχτες ή τις πέργκολες στους κήπους και τα μπαλκόνια μας με γυαλιστερά σαρκώδη φύλλα ενώ τα πανέμορφα λευκά, ροζ ή κίτρινα λουλουδάκια του που μοιάζουν με αστέρια ομορφαίνουν τις αυλές και μας χαρίζουν αυτή την τόσο χαρακτηριστική μυρωδιά.


Περιποίηση – Φροντίδα
Εύκολο στη φροντίδα του ακόμα και για τον πιο άπειρο «κηπουρό», είναι το ιδανικό φυτό για τον κήπο αλλά και τη γλάστρα. Αν και πρόκειται για αναρριχητικό φυτό που φτάνει και ξεπερνάει το ύψος των 10 μέτρων στον κήπο, αν ο χώρος σας είναι μικρός, με το κατάλληλο συχνό κλάδεμα, μπορείτε να το διατηρήσετε εύκολα σε μορφή θάμνου ή να ελέγξετε το μέγεθός του προσαρμόζοντάς το στο χώρο που έχετε στη διάθεσή σας.
Φυτέψτε το γιασεμί σε σημεία που είναι κοντά σε πόρτες, παράθυρα ή σε διαδρόμους ώστε κάθε φορά που θα περνάτε από δίπλα του να μπορείτε να χαίρεστε το άρωμά του.
Το γιασεμί χρειάζεται απαραίτητα άφθονο φως, είτε απευθείας ηλιακό φως είτε ημισκιερά μέρη. Αν έχετε τη δυνατότητα, προσανατολίστε το φυτό νότια ώστε να δέχεται όσο το δυνατόν περισσότερο φως γιατί η ανθοφορία του θα είναι πλουσιότερη. Το γιασεμί αντέχει στην ξηρασία, όμως να το ποτίζετε τακτικά τις ζεστές περιόδους του χρόνου, ιδιαίτερα αν το καλλιεργείτε σε γλάστρα.


Ψεκάζετε συχνά τα φύλλα του με νερό για να τα διατηρείτε καθαρά από τη σκόνη και γυαλιστερά αλλά και για να δροσίσετε το φυτό σας, φροντίστε όμως να το κάνετε μετά τη δύση του ηλίου έτσι ώστε να μην καούν τα φύλλα του.
Το γιασεμί επιβιώνει εύκολα σε όλους τους τύπους εδαφών, στις γλάστρες όμως φροντίστε να έχει καλή αποστράγγιση και αδειάζετε το νερό που περισσεύει στο πιατάκι της γλάστρας ώστε να μην σαπίσουν οι ρίζες του. Αλλάξτε γλάστρα όταν παρατηρήσετε ρίζες στην επιφάνεια του χώματος ή στις τρύπες της γλάστρας και αν παρατηρήσετε ότι η ανάπτυξή του είναι μικρότερη από άλλες χρονιές.
Η ανθοφορία του ξεκινά με τις πρώτες ζεστές ημέρες της άνοιξης και διαρκεί μέχρι τα πρώτα κρύα αν και στις κλιματολογικές συνθήκες της χώρας μας (ειδικά τα τελευταία χρόνια) η ανθοφορία του διατηρείται μέχρι και το Νοέμβριο.




Μετά το τέλος της ανθοφορίας και για να βοηθήσουμε το φυτό να παράγει ακόμη περισσότερα λουλούδια την επόμενη χρονιά είναι χρήσιμο να κλαδέψουμε το φυτό. Καλό θα ήταν το κλάδεμα να γίνει σε δύο φάσεις: το φθινόπωρο ή στις αρχές του χειμώνα και αφού σταματήσει να ανθίζει φροντίστε να αφαιρέσετε όλα τα ξερά λουλούδια της προηγούμενης χρονιάς ενώ νωρίς την άνοιξη, μόλις περάσουν τα μεγάλα κρύα, κλαδέψτε λίγο πιο δραστικά τα κλαδιά του έτσι ώστε να ελέγξετε τόσο το μέγεθος όσο και το σχήμα του.
Για να βοηθήσετε το φυτό να ψηλώσει ώστε να καλύψει την πέργκολα ή το φράχτη σας, δέστε τα κλαδιά του πάνω στην επιφάνεια που θέλετε να καλύψετε. Χρησιμοποιήστε μαλακό υλικό γιατί τα φρέσκα κλαδιά είναι πολύ τρυφερά και προγραμματίστε το σχήμα που θέλετε να έχει γιατί με τα χρόνια τα κλαδιά ξυλοποιούνται και θα είναι αδύνατον να τα μετακινήσετε ή να τους αλλάξετε κατεύθυνση.
Την περίοδο της ανθοφορίας λιπαίνετε κάθε 15 περίπου ημέρες με ένα υγρό λίπασμα για ανθοφόρα φυτά και περίπου 1 φορά το μήνα την άνοιξη. Το χειμώνα λιπαίνετε αραιότερα πάντα ακολουθώντας τη δοσολογία που αναφέρεται στη συσκευασία του λιπάσματος.


Ασθένειες
Αν και το γιασεμί είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό στην κακομεταχείριση, δεν συμβαίνει το ίδιο και με τον τετράνυχο που το προσβάλλει συχνά. Θα αναγνωρίσετε τα συμπτώματα αν δείτε τα φύλλα στις κορυφές κυρίως των φρέσκων κλαδιών αλλά και τα λουλούδια να μαραίνονται και να κολλάνε μεταξύ τους. Αν κοιτάξετε λίγο πιο προσεκτικά θα δείτε ότι τυλίγονται από έναν πολύ λεπτό ιστό αράχνης. Πάρτε δραστικά μέτρα γιατί η εικόνα αυτή μπορεί να εξαπλωθεί σε ολόκληρο το φυτό σας πολύ-πολύ γρήγορα.
Κόψτε ένα τμήμα από το προσβεβλημένο φυτό και δείξτε το σε κάποιον ειδικό ώστε να σας προμηθεύσει με το κατάλληλο φάρμακο και χρησιμοποιείστε το ακολουθώντας με πολλή προσοχή τις οδηγίες χρήσεως.
Αν προτιμάτε να αποφύγετε τα χημικά, δοκιμάστε τις παρακάτω πρακτικές συνταγές που όμως απαιτούν συχνές επαναλήψεις. Πρώτα ξεπλύνετε όσο πιο προσεκτικά μπορείτε το φυτό σας με πίεση ώστε να απομακρύνετε τη σκόνη και όσο το δυνατόν περισσότερα έντομα. Στη συνέχεια και ενώ το φυτό σας στεγνώνει, ετοιμάστε το «φάρμακο».


1. Αναμείξτε στο ψεκαστήρι σας τα εξής: 2 μέρη χλιαρό νερό προς 1 μέρος μπλε οινόπνευμα, ανακατέψτε καλά και προσθέστε 2-3 σταγόνες κοινού υγρού πιάτων. Ψεκάστε καλά με αυτό το μείγμα όλο το φυτό, φροντίζοντας ώστε να καλύψετε και τις κάτω πλευρές των φύλλων.


2. Εναλλακτικά, μουσκέψτε μέσα στο ψεκαστήρι σας καπνό (ο καπνός από 2-3 τσιγάρα φτάνει για 5 λίτρα νερού) για τουλάχιστον 24 ώρες και μετά ψεκάστε με τον ίδιο τρόπο όπως και παραπάνω.
Επαναλάβετε το ψέκασμα κάθε 3-4 ημέρες μέχρι το φυτό σας να απαλλαχθεί από τους ιστούς. Ψεκάζετε μετά τη δύση του ηλίου έτσι ώστε ο ήλιος να μην κάψει τα υγρά φύλλα του φυτού σας.


Φροντίστε με αγάπη το γιασεμί σας, δεν σας ζητάει πολλά . . . θα σας την ανταποδώσει κρατώντας σας συντροφιά για πολλά χρόνια με τη σκιά του και το γλυκό του άρωμα.

Κήπος....




Ο Κήπος είναι ένα κομμάτι γης για την καλλιέργεια διάφορων φυτών. Συνήθως καλείται το οικόπεδο ενός ιδιωτικού κτιρίου κήπος. Μια εξαίρεση είναι ο Βοτανικός Κήπος, ο οποίος έχει έναν καθαρά επιστημονικό σκοπό. Ο κήπος για την καλλιέργεια των λαχανικών λέγεται λαχανόκηπος, για την καλλιέργεια λουλουδιών ανθόκηπος.
Η κηπουρική είναι η δραστηριότητα της ανάπτυξης και της διατήρησης του κήπου. Αυτή η εργασία γίνεται από έναν ερασιτέχνη ή επαγγελματικό κηπουρό. Ο κηπουρός επίσης εργάζεται σε άλλους χώρους όπως τα δημόσια πάρκα. Η αρχιτεκτονική τοπίων είναι μια επαγγελματική δραστηριότητα με τους αρχιτέκτονες τοπίων που έχουν ειδικευτεί στο σχεδιασμό δημόσιων και εταιρικών κήπων.

Ιστορία
Η δημιουργία των κήπων δεν είναι φαινόμενο της νεότερης ιστορίας της ανθρωπότητας. Η τέχνη της διαμόρφωσης των κήπων άρχισε να διαδίδεται από τους πρώτους ασιατικούς πολιτισμούς και στην αρχαία Αίγυπτο κι από εκεί στην Ελλάδα. Από τους πιο γνωστούς κήπους της αρχαιότητας ήταν οι κρεμαστοί της Βαβυλώνας, ένα από τα εφτά θαύματα του κόσμου.
Στην Περσία υπήρχαν οι λεγόμενοι παράδεισοι μέσα στους οποίους, εκτός από τα διάφορα λουλούδια και δέντρα που καλλιεργούσαν, υπήρχαν και διάφορα εξωτικά πουλιά και ζώα, ενώ οι Πέρσες βασιλιάδες χρησιμοποιούσαν τους κήπους και σαν τόπους κυνηγιού. Αλλά και στην αρχαία Ελλάδα υπήρχαν κήποι, γιατί οι Έλληνες πίστευαν ότι ανάμεσα στους κήπους και στους θεούς υπήρχε κάποια σχέση, γι' αυτό γύρω απ' τους ναούς δημιουργούσαν κήπους. Ο πιο ονομαστός ήταν ο κήπος της Ακαδημίας. Στη Ρώμη η τέχνη των κήπων γνώρισε καινούρια ακμή. Εκτός από τους δημόσιους αναπτύσσονται και οι ιδιωτικοί καθώς και πάρκα. Ανάμεσα στους πιο γνωστούς ήταν οι κήποι στα σπίτια του Λούκουλου, του Μαικήνα κλπ.
Στο μεσαίωνα η τέχνη των κήπων περιορίζεται στα μοναστήρια. Με την Αναγέννηση αρχίζει και πάλι ν' αναπτύσσεται και να γνωρίζει καινούρια ακμή. Στην Ιταλία αναπτύσσεται μια νέα νοοτροπία στην κατασκευή και στη διαρρύθμιση των κήπων που διαδίδεται σ' όλη την Ευρώπη. Το χαρακτηριστικό του κήπου με την ιταλική τεχνοτροπία είναι τα διάφορα παρτέρια, οι λίμνες κλπ. Παράλληλα στην Αγγλία δημιουργείται άλλο στυλ, περισσότερο προσαρμοσμένο στη φύση που υπάρχει στα Αγγλικά νησιά.
Στη σημερινή εποχή η κηποτεχνία έχει ακολουθήσει άλλο δρόμο και βασίζεται κυρίως στο μικρό χώρο που έχει στη διάθεσή του το κάθε σπίτι για τη δημιουργία ιδιωτικού κήπου, ενώ, παράλληλα, γίνεται προσπάθεια σε πολλές χώρες να γίνει μια όσο το δυνατό καλύτερη αξιοποίηση του ακάλυπτου χώρου.

Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2008

Τα ζωδια και τα Λουλουδια τους...! :)

Κριος

Τα εξωτικά λουλούδια, το τριαντάφυλλο, η ντάλια, η ανεμώνη, ο πανσές, η τουλίπα και ο μενεξές εκφράζουν τα χαρακτηριστικά του εσωτερικού κόσμου του Κριού. Ακόμα, τον Κριό τον αντιπροσωπεύουν το γεράνι, το μελισσόχορτο, η φτέρη και η τσουκνίδα ενώ το γαρίφαλο και η πασχαλιά του αρέσουν ιδιαίτερα, για το ξεχωριστό άρωμά τους. Επίσης, η μυρτιά φέρνει τύχη στις γυναίκες που ανήκουν στο ζώδιο του Κριού, ιδιαίτερα κατά την χρονική περίοδο του γάμου τους.

Ταυρος

'Ολοι σχεδόν οι Ταύροι, εκφράζουν ιδιαίτερη αγάπη για τα λουλούδια, αφού τα μαγιάτικα λουλούδια ανθίζουν όταν αυτοί ...γεννιούνται. Αντιπροσωπευτικά έτσι, φυτά-λουλούδια στο ζώδιο του Ταύρου είναι η βιολέτα, η ίρις, η μαργαρίτα, ο νάρκισσος, τα κρινάκια του αγρού, το τριαντάφυλλο (νυφικό), το τριαντάφυλλο (σομόν), το τριαντάφυλλο (άρωμα), το τριαντάφυλλο (ρόζ), το τριαντάφυλλο (κόκκινο), το τριαντάφυλλο (λευκό), το τριαντάφυλλο (ασπροκόκκινο) και το τριαντάφυλλο (κίτρινο). Η πασχαλιά (μοβ), η πασχαλιά (ροζ), η πασχαλιά (άσπρη) και γενικά όλα τα ευωδιαστά λουλούδια συγκινούν κάθε Ταύρο, όπως και οι λίλιες (λευκές), οι λίλιες (με βούλες), οι λίλιες (πορτοκαλί), η ρεζαντά, το γεράνι (κόκκινο) και το γεράνι (ροζ). Εξίσου συναρπάζουν τον Ταύρο οι ευωδιές του γιασεμιού (άσπρου), του γιασεμιού (κίτρινου), του υακίνθου, του κυκλάμινου, της μανόλιας και λίγο πολύ όλων των λουλουδιών, καθώς η θέα της ομορφιάς Αφροδίτη λάτρευε τις ηδονές της όσφρησης.

Διδυμοι

Τα λουλούδια που ταιριάζουν στους Διδύμους είναι το αγιόκλημα, η αλστρομέρια, το «μη με λησμόνει», τα κρινάκια και η φτέρη. Ακόμα, η ίριδα και... άλλα πολυτελή λουλούδια. Επίσης, ο μενεξές όπου θεραπεύει την καταρροή και άλλα προβλήματα του αναπνευστικού συστήματος του Διδύμου.

Καρκινος

Τα νούφαρα και τα νερολούλουδα, που αρχίζουν να ανθίζουν τον Ιούνιο σε διαφόρων ειδών νερά, ταιριάζουν στον αστερισμό του Καρκίνου. Ακόμα, τα κρινάκια, τα άσπρα τριαντάφυλλα, η λεβάντα, οι λίλιες, και τα ευωδιαστά λουλουδάκια του αγρού ικανοποιούν την ρομαντική διάθεση του. Ο πανσές και ο μενεξές των οποίων το άρωμα ειδικά χαρακτηρίζει τον Καρκίνο, τον ολοκληρώνουν. Επίσης, τα συχνά κλονισμένα νεύρα του βοηθιούνται πολύ από τα φυσικά έλαια και το δεντρολίβανο.

Λεων

Στον Λέοντα (κυρίως) ταιριάζουν όσα λουλούδια μοιάζουν με τον ήλιο, όπως το ηλιολούλουδο, το ηλιοτρόπιο, ο ηλίανθος και ο ήλιος. Τα μπλε αστέρια του φυτού μπλουέ, ενός αγριόχορτου, μοιάζουν σαν το γαλάζιο του ουρανού και είναι τυχερά στο γάμο. Στο βασιλικό αυτό ζώδιο ταιριάζουν ακόμη η ορχιδέα (η βασίλισσα των λουλουδιών) η το, επίσης βασιλικό τριαντάφυλλο, η παπαρούνα, η στερλίτσια, τα λουλούδια του πάθους, η λεβάντα και τα κίτρινα κρινάκια. Επίσης, η πράσινη δάφνη, που τα φύλλα της στην αρχαιότητα στόλιζαν τους νικητές λατρεύονται από τους Λέοντες.


Παρθενος

Το παχύφυλλο είναι ιδιαίτερα τυχερό για την Παρθένο, ενώ αγαπά την ευωδιά του υάκινθου, του γιασεμιού και της λεβάντας. Επίσης, στην Παρθένο αρέσουν ιδιαίτερα τα μυρωδάτα σαπούνια με αρώματα από αυτά τα φυτά. Ακόμα, η μιμόζα, το χρυσάνθεμο, το «μη με λησμόνει» και τα μικρά λουλουδάκια με τα έντονα χρώματα.

Ζυγος

Τα λουλούδια που αποδίδονται στον αστερισμό του Ζυγού είναι η ντάλια, η μαργαρίτα, τα άνθη της λεμονιάς, η βιολέτα, η γλαδιόλα και τα μπλε λουλουδάκια. Ακόμα, το άσπρο τριαντάφυλλο και ο λευκός κρίνος. Η ωχρή βιολέτα και η ιεροβοτάνη, είναι το αγαπημένο λουλούδι της Αφροδίτης. Τον Ζυγό, τον χαρακτηρίζει επίσης, το ανθεκτικό γαρίφαλο, τα καμπανάκια, το «μη με λησμόνει» και ένα είδος μαργαρίτας (μπέλα). Επίσης, αφιερωμένο στην θεά Αφροδίτη είναι το τετράφυλλο τριφύλλι, όπου γενικά φέρνει τύχη σε όλους.

Σκορπιος

Οι Κρίνοι, τα χρυσάνθεμα, η αμαριλλίς, το λίλιουμ, η ζέρμπερα, τα σκούρα κόκκινα λουλούδια, και τα γαρίφαλα θεωρούνται περισσότερο αντιπροσωπευτικά για τον αστερισμό του Σκορπιού. Επίσης, οι ακανθώδεις κάκτοι χαρακτηρίζουν τους Σκορπιούς, καθώς τα λουλούδια τους ανοίγουν μόνο τις μέρες με καλό καιρό. Ο νάρκισσος, φυτό χαρακτηρισμένο από το ίδιο του το όνομα, το οποίο μας θυμίζει τον ωραιοπαθή νεαρό του αρχαίου ελληνικού μύθου, κάνει χαρούμενες τις εχθρικές και παγερές μέρες.

Τοξοτης

Η ορχιδέα είναι το λουλούδι που χαρακτηρίζει τον περιηγητή Τοξότη. Ακόμα, ο νάρκισσος, η ανεμώνη και το γαρίφαλο αντιπροσωπεύουν τον αστερισμό του Τοξότη.

Αιγοκερος

Τα λουλούδια που ταιριάζουν στον αστερισμό του Αιγόκερω είναι η παπαρούνα (κόκκινη) που εκφράζει φαντασία και ονειροπόληση, το γαρίφαλο (κίτρινο) που υποδηλώνει την αποστροφή και την απόρριψη, το γαρίφαλο (κόκκινο) που εκφράζει τον θαυμασμό, το γαρίφαλο (λευκό) που δηλώνει την αληθινή αγάπη, το γαρίφαλο (πορφυρό) που εκφράζει την αντιπάθεια και την ιδιοτροπία, το γαρίφαλο (ρόζ) σαν έμβλημα της γιορτής της Μητέρας, το γαρίφαλο των ποιητών που εκφράζει αβρότητα, φινέτσα και τελειότητα, η ποϊνσέττια (που ανθίζει την περίοδο των Χριστουγέννων) και λέει «Να περνάς, χαρούμενα» και η μυρτιά (με τα λευκά άνθη) που φέρνει ιδιαίτερη τύχη στην γυναίκα Αιγόκερω εάν φτιάξει από αυτά την νυφική της ανθοδέσμη και εκφράζει την αγάπη, την ευθυμία και την χαρά. Αναρριχητές φυτά (του ταιριάζουν ιδιαίτερα στον Αιγόκερω) όπως ο πράσινος κισσός που υποδηλώνει την φιλία και το αγιόκλημα. Ακόμα, η μιμόζα όπου και συμβολίζει την ευαισθησία των Αιγόκερων.

Υδροχόος

Η ορχιδέα, ο λυκίσκος, η βαλεριάνα, τα λουλούδια του πάθους και η λίλια (κρίνος) αντιπροσωπεύουν τον αστερισμό του Υδροχόου. Ανάμεσα στα λουλούδια τυχερή κυρίως για τους Υδροχόους είναι η μιμόζα η οποία αντιστοιχεί στον ατομικισμό τους. Ακόμα, τα μικρά και άγρια χιονολούλουδα του χειμώνα και οι εξωτικοί μενεξέδες.

Ιχθείς

Τα φύκια, η ορχιδέα, η φρέζα και η βιολέτα είναι ορισμένα από τα λουλούδια που ταιριάζουν χαρακτηριστικά στους Ιχθείς. Ακόμα, η λίλια του νερού, τα νερολούλουδα και τα γεράνια είναι τυχερά για τον αστερισμό των Ιχθύων, καθώς διακοσμούν τους κήπους των ονείρων τους.

Ενδιαφέρουσες Προτάσεις!!!!!!!!!!!

ΡΟΤΟΝΤΑ

Σε έναν χώρο δεξίωσης τα τραπέζια που χρησιμοποιούνται συνήθως είναι τα στρογγυλά (ροτόντες). Είναι τα πιο κατάλληλα τραπέζια διότι στο κέντρο τους μπορεί να τοποθετηθεί και ταυτόχρονα να αναδειχθεί η σύνθεση που έχουμε δημιουργήσει.


Προσέχουμε μόνο το ύψος της σύνθεσης ώστε να μην ενοχλεί τους καλεσμένους. Προτείνουμε συνθέσεις ανάλογα με τον χώρο της δεξίωσης, την εποχή, το στυλ και το γούστο του ζευγαριού.


Μια καλοκαιρινή πρόταση για ροτόντα δίπλα στην θάλασσα. Μία σύνθεση σε φυσικό κοχύλι στα χρώματα της θάλασσας.


Μια πολύχρωμη σύνθεση για ροτόντα, για όλες τις εποχές, κυρίως όμως για φθινόπωρο και χειμώνα με διάφορα λουλούδια σε έντονα χρώματα

ΜΑΚΡΟΣΤΕΝΑ ΤΡΑΠΕΖΙΑ

Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο ανθοπώλης για την διακόσμηση (ανθοστολισμό) μίας δεξίωσης με μακρόστενα τραπέζια είναι το μεγάλο μήκος και το περιορισμένο πλάτος του τραπεζιού. Αυτό δεν μας επιτρέπει να τοποθετήσουμε οποιαδήποτε στρογγυλή σύνθεση όσο μικρή και αν είναι. Για τα τραπέζια αυτά προτείνουμε συνθέσεις σε οβάλ σχήμα που μπορoύν να έχουν μεγάλο μήκος και πολύ μικρότερο πλάτος.


Επίσης μια γιρλάντα τοποθετημένη στο κέντρο και κατά μήκος του τραπεζιού επάνω σε μια λωρίδα από ύφασμα ή οργάντζα σε χρώματα ώστε να έχουν αντίθεση με το τραπεζομάντηλο και τα λουλούδια. Στην αρχή και το τέλος της γιρλάντας μπορούμε να τοποθετήσουμε κεριά σε γκρουπ ή μεμονωμένα ενώ κατά μήκος του τραπεζιού επάνω στο ύφασμα μπορούμε να τοποθετήσουμε χρωματιστές πέρλες, πετραδάκια, κοχύλια και άλλα διακοσμητικά υλικά.


Μια ακόμη καλοκαιρινή και δροσερή πρόταση είναι τα μακρόστενα γυαλιά (ύψος 15-20cm, μήκος 20-30 cm και πάχος 5-7cm περίπου) με χρωματιστό τζελ. Δεξιά και αριστερά τοποθετούμε κεράκια με αντιανεμικό φυτίλι, εφόσον η δεξίωση πραγματοποιηθεί σε εξωτερικό χώρο, σε συνδυασμό με τα παραπάνω αξεσουάρ.


'Αλλη μια πρόταση γρήγορη και εντυπωσιακή είναι αυτή της φωτογραφίας. Λεπτά στενόμακρα όρθια βαζάκια, τοποθετημένα κατά μήκος του τραπεζιού, μοιρασμένα σε ανάλογες αποστάσεις, διακοσμημένα με τριαντάφυλλα, κάλλες ή άλλα λουλούδια με μακρύ μίσχο και με αντίστοιχες πρασινάδες όπως grass και φυλλώματα, όλα τοποθετημένα κατά μήκος του τραπεζιού πάνω στο ύφασμα και με τα αξεσουάρ που προαναφέραμε.

Χρωματα......Ερμηνεία Χρωματικών Συνδυασμών

Η ζωή είναι χρώμα!!! Τα πάντα είναι ΧΡΩΜΑ... τριγύρω μας και ξεχωριστά το καθένα (με την πάροδο του χρόνου) έγινε σύμβολο που περιλαμβάνει μία ευρύτητα ομογενών εννοιών. 'Ετσι, κάθε χρωματική απόχρωση εκπέμπει μια δόνηση διαφορετικής συχνότητας και προκαλεί στο άτομο (που το επιλέγει) συναισθήματα και ψυχοσωματικές αντιδράσεις. Ανακαλύψτε λοιπόν, τον χρωματικό συνδυασμό εκείνο, που ανάλογα την περίπτωση, σας χαρίζει ψυχική και πνευματική ισορροπία, καλή διάθεση ενώ σας εξασφαλίζει θετική ενέργεια στο χώρο που κινήστε, στα ρούχα που φοράτε και.... στα λουλούδια που επιλέγετε...


ΚΟΚΚΙΝΟ+ΚΟΚΚΙΝΟ

Κόκκινο... κτυπάτε σε όλα, με το θερμόμετρο να ανεβαίνει σε όλους τους τομείς. Ο συνδυασμός αυτός εκφράζει πάθος, ένταση και διάχυτη σεξουαλικότητα. Ακόμα, έξαψη, πόθο και οργή. 'Εντονη μαχητική διάθεση με τους άλλους αλλά και ... με τον εαυτό σας (τα βάζετε μαζί του και τον μαλώνετε πολλές φορές).

ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ + ΚΟΚΚΙΝΟ

Ο χρωματικός συνδυασμός αυτός εκφράζει την γλυκύτητα και την χαρά που οδηγεί στο πάθος και τον πόθο.

ΚΙΤΡΙΝΟ + ΚΟΚΚΙΝΟ




Η αυτό-έκφραση και η λάμψη (σε αυτό τον χρωματικό συνδυασμό) του έρωτα και του πάθους σβήνει την ανάμνηση κάθε άλλης προηγούμενης εμπειρίας.

ΠΡΑΣΙΝΟ + ΚΟΚΚΙΝΟ

Η αγάπη και η διάθεση στο να συμπάσχεις με τον άλλον στα προβλήματα του σε αυτό τον χρωματικό συνδυασμό κρύβει στο βάθος μια «μεθοδική» ορμητικότητα με πρόσβαση στο πάθος. Ακόμη, μια φαινομενική ηρεμία με μια ανώτερη ποιότητα έκφρασης όπου οδηγεί στην έντονη εξωτερίκευση έκφρασης του συναισθηματικού πόθου.

ΜΠΛΕ + ΚΟΚΚΙΝΟ

Συνδυασμός χρωματικός με κρύο (ψυχρότητα) και ζέστη (ζεστά συναισθήματα) ταυτόχρονα. Πλατωνικός, εγκεφαλικός έρωτας όπου κορυφώνεται και βρίσκει διέξοδο.

ΜΟΒ + ΚΟΚΚΙΝΟ

Πίκρα και απογοήτευση από το παρελθόν που... ωστόσο, ολοκληρώνεται μέσα από τον πόθο και το πάθος.

ΚΟΚΚΙΝΟ + ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ

Ο χρωματικός αυτός συνδυασμός υποδηλώνει την σταδιακή απελευθέρωση από το σαρκικό πάθος. Από το έντονο ερωτικό πάθος περνάει στην γλυκύτητα του συναισθήματος και τον αισθησιασμό.

ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ + ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ

Η χαρά της έκφρασης και η διάχυτη γλυκύτητα μπορεί να «κρύβει» την γονιμότητα και τον καρπό μέσω της αναπαραγωγής.

ΚΙΤΡΙΝΟ + ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ

Λάμψη και γλυκύτητα. Πλήρη, απελευθέρωση των σαρκικών πόθων και των αξεπέραστων ερωτικών επιθυμιών. Ακόμα, ο χρωματικός αυτός συνδυασμός ευνοεί την αυτό-έκφραση και την ικανότητα αυτοσυγκέντρωσης.

ΠΡΑΣΙΝΟ + ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ

Η ηρεμία και η γλυκύτητα αποδίδουν καρπούς και φέρνουν ψυχική ευφορία σε αυτό τον χρωματικό συνδυασμό. Ακόμα, επιθυμία για ανώτερη ποιότητα ζωής. Επιβράβευση των προσπαθειών και αναγνώριση. Κέρδη και οφέλη που προέρχονται από το παρελθόν.

MΠΛΕ + ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ

Πνευματική κατάσταση που φέρνει γλυκύτητα, κέρδη και οφέλη ακόμη και... σε πνευματικό επίπεδο. Επιβράβευση πνευματικής εργασίας. Διευκόλυνση στην μάθηση. Χρωματικός συνδυασμός που εμπνέει τον πλατωνικό έρωτα που προχωρά προς την ολοκλήρωσή του.

ΜΟΒ + ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ

Χρωματικός συνδυασμός που δηλώνει ότι η πνευματική σας κατάσταση είναι τέτοια που σας προστατεύει από κάθε ακρότητα στην έκφραση του πάθους. Ακόμα, εκφράζει αυτοσυγκράτηση συναισθημάτων και όχι μόνο..., αυτοσυγκέντρωση και... γενικότερα υποδηλώνει ότι είστε «υπεράνω παθών».

ΚΟΚΚΙΝΟ + ΚΙΤΡΙΝΟ



'Εκφραση αγάπης, πάθους και ηδονής που οδηγούν στην εκπλήρωση μιας επιθυμίας. Στην ουσία, με αυτό τον χρωματικό συνδυασμό έχετε ξεφύγει από κάτι...και στην κυριολεξία λάμπετε από χαρά.

ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ + ΚΙΤΡΙΝΟ

Εκπλήρωση μέσω της γλυκύτητας και της πραγματικής (φανερής-ξεκάθαρης) αγάπης. Ο στόχος τείνει να εκπληρωθεί και αυτός... Τα πάντα γίνονται κατανοητά και εξαλείφονται οι παρεξηγήσεις (και αυτές) με κατανόηση.

ΚΙΤΡΙΝΟ + ΚΙΤΡΙΝΟ

Χρωματικός συνδυασμός που με την έντονη λάμψη του γίνεται εκτυφλωτικά «επικίνδυνος»... Εντυπωσιάζει και αποτρελαίνει με την καλή έννοια και αποτυπώνεται στην μνήμη πολλών... για καιρό.

ΠΡΑΣΙΝΟ + ΚΙΤΡΙΝΟ

Συνδυασμός χρωμάτων ώριμου φρούτου έτοιμο... να το γευτούν μετά την πτώση του. Είναι η καλύτερη στιγμή για να προσφέρετε τον εαυτό σας (στους άλλους) απολαμβάνοντας παράλληλα την χαρά της προσφοράς σας.

ΜΠΛΕ + ΚΙΤΡΙΝΟ



Χρωματικός συνδυασμός που αφήνει πίσω του μια πικρή γεύση. 'Ενας πνευματικά εξελιγμένος άνθρωπος δεν είναι πάντα και... ασκητής. Σας διακατέχει λάμψη αλλά χωρίς ζεστασιά και εύκολα χαρακτηρίζεστε από τους άλλους ως απόμακρος.

ΜΟΒ + ΚΙΤΡΙΝΟ

Χρωματικός συνδυασμός που σας δυσκολεύει να βρείτε σύντροφο σε αυτά τα υπερβατικά - πνευματικά πεδία που κινείστε. Βέβαια, κάτι τέτοιο δεν αποκλείεται, αλλά καλού-κακού γίνετε πιο...γήινοι (σαν άνθρωποι) και προσγειώστε παράλληλα τις απαιτήσεις σας.

ΚΟΚΚΙΝΟ + ΠΡΑΣΙΝΟ

«Πολλαπλασιασμένο» και σε διαρκή κατάσταση αύξησης πάθος που συνεχώς... αυξάνεται... και αυξάνεται αλλά χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή.

ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ + ΠΡΑΣΙΝΟ

'Ενας πιθανός δεσμός (με βάση την τρυφερότητα και την γλυκύτητα) που μπορεί να οδηγήσει σε πραγματική αγάπη αλλά που πιθανόν να φέρει και τρίτο πρόσωπο ανάμεσα στο ζευγάρι.

ΚΙΤΡΙΝΟ + ΠΡΑΣΙΝΟ

Χρωματικός συνδυασμός που επιφυλάσσει κέρδη και χρηματικά οφέλη που έρχονται ξαφνικά και αναπάντεχα.... από τον ουρανό. Ακόμα, εκφράζει επιβράβευση για την σωστή στάση που κρατήσατε η για την συμπεριφορά που επιδείξατε.

ΠΡΑΣΙΝΟ + ΠΡΑΣΙΝΟ

Συνδυασμός χρωματικός που εκφράζει το απόλυτο κέρδος. Καλό, θα ήταν, να ποντάρετε στο καζίνο η να αγοράστε λαχείο. Μην ξεχνάτε όμως ότι η απότομη «αύξηση» (νεοπλουτισμός) έχει αρκετές φορές ανεπιθύμητες ενέργειες.

ΜΠΛΕ + ΠΡΑΣΙΝΟ

Τα κέρδη και τα οφέλη σας είναι... ο πνευματικός πλούτος ενώ κινείστε σε περίεργες «σφαίρες» καταστάσεων και συναναστρέφεστε άτομα με επιρροή και πνευματική δύναμη.

ΜΟΒ + ΠΡΑΣΙΝΟ

Χρωματικός συνδυασμός που τα κέρδη και η εύνοια που τα προσέλκυσε... δεν είναι για σας. Στην ουσία συνειδητοποιείτε ότι είστε ένας απλός διαχειριστής όλης αυτής της ευνοϊκής κατάστασης και της «χάρης» που απλά σας έτυχε.

ΚΟΚΚΙΝΟ + ΜΠΛΕ

'Έρωτας, πόθος και πάθος που μπορεί μέσα από την ολοκλήρωσή του, να γεννήσει μια πνευματική σχέση...

ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ + ΜΠΛΕ

Συνδυασμός χρωμάτων που εκφράζει γλυκύτητα και πνευματικότητα μαζί ταυτόχρονα. Πάθος και έρωτας που μέσα από την ολοκλήρωση μετατρέπεται σε αγνή αγάπη, στοργή και μετά σε φιλία.

ΚΙΤΡΙΝΟ + ΜΠΛΕ

Χρωματικός συνδυασμός που η γνώση έχει σαν αποτέλεσμα να φέρει «πίκρα». Εδώ, η αλήθεια τυφλώνει αλλά και «δοκιμάζει» αυτόν που δεν είναι έτοιμος να την ακούσει. Η εκτυφλωτική λάμψη «κοστίζει».